باب (۱۶): فضیلت نماز عشاء
۳۴۵- «عَنْ عَائِشَةَ ل قَالَتْ: أَعْتَمَ رَسُولُ اللَّهِ ج لَيْلَةً بِالْعِشَاءِ، وَذَلِكَ قَبْلَ أَنْ يَفْشُوَ الإِسْلامُ، فَلَمْ يَخْرُجْ حَتَّى قَالَ عُمَرُ: نَامَ النِّسَاءُ وَالصِّبْيَانُ، فَخَرَجَ، فَقَالَ لأَهْلِ الْمَسْجِدِ: «مَا يَنْتَظِرُهَا أَحَدٌ مِنْ أَهْلِ الأَرْضِ غَيْرَكُمْ»». (بخارى:۵۶۶)
ترجمه: «عایشه لمیفرماید: رسول الله جیكبار قبل از گسترش اسلام، نماز عشاء را به تأخیر انداخت. و از خانه بیرون نیامد تا اینكه عمر ابن خطاب او را صدا زد و گفت: ای رسول خدا! زنان و كودكان خواب رفتند. آنگاه، رسول اكرم جاز خانه بیرون آمد و نماز گزارد. سپس، خطاب به حاضرین، فرمود:«هیچ كس از اهل زمین جز شما، منتظر این نماز نیست»».
۳۴۶- «عَنْ أَبِي مُوسَى س قَالَ: كُنْتُ أَنَا وَأَصْحَابِي الَّذِينَ قَدِمُوا مَعِي فِي السَّفِينَةِ نُزُولاً فِي بَقِيعِ بُطْحَانَ، وَالنَّبِيُّ ج بِالْمَدِينَةِ، فَكَانَ يَتَنَاوَبُ النَّبِيَّ ج عِنْدَ صَلاةِ الْعِشَاءِ كُلَّ لَيْلَةٍ نَفَرٌ مِنْهُمْ، فَوَافَقْنَا النَّبِيَّ ج أَنَا وَأَصْحَابِي وَلَهُ بَعْضُ الشُّغْلِ فِي بَعْضِ أَمْرِهِ، فَأَعْتَمَ بِالصَّلاةِ حَتَّى ابْهَارَّ اللَّيْلُ، ثمَّ خَرَجَ النَّبِيُّ ج فَصَلَّى بِهِمْ، فَلَمَّا قَضَى صَلاتَهُ، قَالَ لِمَنْ حَضَرَهُ: «عَلَى رِسْلِكُمْ، أَبْشِرُوا، إِنَّ مِنْ نِعْمَةِ اللَّهِ عَلَيْكُمْ، أَنَّهُ لَيْسَ أَحَدٌ مِنَ النَّاسِ يُصَلِّي هَذِهِ السَّاعَةَ غَيْرُكُمْ». أَوْ قَالَ: «مَا صَلَّى هَذِهِ السَّاعَةَ أَحَدٌ غَيْرُكُمْ». لا يَدْرِي أَيَّ الْكَلِمَتَيْنِ قَالَ، قَالَ أَبُو مُوسَى: فَرَجَعْنَا، فَفَرِحْنَا بِمَا سَمِعْنَا مِنْ رَسُولِ اللَّهِ ج».(بخارى:۵۶۷)
ترجمه: «ابوموسی سمیگوید: من و همراهانم با كشتی آمدیم. و در بقیع بطحان، منزل گرفتیم. رسول الله جدر مدینه بود. هر شب، عدهای از ما به نوبت، نزد رسول الله جمیرفتند. یكی از شبها، نوبت من و چند نفر دیگر فرا رسید . خدمت آنحضرت جرسیدیم . ایشان به علت سرگرم بودن در بعضی امور، نماز عشاء را به تأخیر انداخت بطوریكه ستارگان در سراسر آسمان، آشكار شدند. (بخش بزرگی از شب سپری شد). سپس،آنحضرت جتشریف آورد و نماز خواند. پس از اتمام نماز، فرمود: «صبركنید. خبر خوشی برای شما دارم. و آن خبر خوش، اینست كه لطف خدا، شامل حال شما است . زیرا غیر از شما، كسی دیگر در این ساعت، نماز نخوانده است».یا« در حال نماز نیست» ابوموسی سمیگوید: از این مژده رسول الله ج، همه خوشحال و شادمان، برگشتیم»».