باب (۱۵): ربا خوار
۹۹۰- «عَنْ عَوْنِ بْنِ أَبِي جُحَيْفَةَ قَالَ: رَأَيْتُ أَبِي اشْتَرَى عَبْدًا حَجَّامًا فَأَمَرَ بِمَحَاجِمِهِ فَكُسِرَت، فَسَأَلْتُهُ فَقَالَ: نَهَى النَّبِيُّ ج عَنْ ثَمَنِ الْكَلْبِ، وَثَمَنِ الدَّمِ، وَنَهَى عَنِ الْوَاشِمَةِ، وَالْمَوْشُومَةِ، وَآكِلِ الرِّبَا وَمُوكِلِهِ، وَلَعَنَ الْمُصَوِّرَ».(بخارى: ۲۰۸۶)
ترجمه: «ابوجحیفه سمی‌گوید: پدرم را دیدم غلامی خرید كه شغلش حجامت بود. و دستور داد تا ابزار حجامت او را بشكنند. از پدرم، علت آن را پرسیدم. گفت: رسول خدا جاز قیمت فروش سگ، از مزد حجامت، از خال كوبیدن، خوردن ربا و دادن آن، منع فرموده و كسی را كه تصویر می‌كشد، لعنت كرده است».