باب (۳۹): این گفتۀ خداوند عز وجل که میفرماید: «باشد که خداوند تو را به مقام محمود برساند» [اسراء: ۷۹]
۱۷۳۲- «عَنِ ابْنِ عُمَرَ ب يَقُولُ: إِنَّ النَّاسَ يَصِيرُونَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ جُثا كُلُّ أُمَّةٍ تَتْبَعُ نَبِيَّهَا، يَقُولُونَ: يَا فُلانُ اشْفَعْ، يَا فُلانُ اشْفَعْ، حَتَّى تَنْتَهِيَ الشَّفَاعَةُ إِلَى النَّبِيِّ ج فَذَلِكَ يَوْمَ يَبْعَثهُ اللَّهُ الْمَقَامَ الْمَحْمُودَ».(بخارى: ۴۷۱۸)
ترجمه: «ابن عمر بمیگوید: روز قیامت، مردم، گروه گروه میشوند. هر امتی، بدنبال پیامبرش میرود و میگوید: ای فلانی! شفاعت كن. ای فلانی! شفاعت كن. تا آنكه حق شفاعت به نبی اكرم جعنایت میشود. پس این، همان روزی است كه خداوند او را به مقام محمود میرساند».