باب (۱۳): تجمع جلوی خانه و نشستن برسر معابر
۱۱۱۴- «عَنْ أَبِي سَعِيدٍ الْخُدْرِيِّ س عَنِ النَّبِيِّ ج قَالَ: «إِيَّاكُمْ وَالْجُلُوسَ عَلَى الطُّرُقَاتِ». فَقَالُوا: مَا لَنَا بُدٌّ إِنَّمَا هِيَ مَجَالِسُنَا نَتَحَدَّثُ فِيهَا، قَالَ: «فَإِذَا أَبَيْتُمْ إِلاَّ الْمَجَالِسَ فَأَعْطُوا الطَّرِيقَ حَقَّهَا» قَالُوا: وَمَا حَقُّ الطَّرِيقِ؟ قَالَ: «غَضُّ الْبَصَرِ، وَكَفُّ الأَذَى، وَرَدُّ السَّلامِ، وَأَمْرٌ بِالْمَعْرُوفِ وَنَهْيٌ عَنِ الْمُنْكَرِ»». (بخارى:۲۴۶۵)
ترجمه: «از ابوسعید خدری سروایت است كه نبی اكرم جفرمود: «از نشستن در معابر عمومی اجتناب كنید». مردم گفتند: یا رسول الله! چاره‌ای جز این نداریم زیرا آنجا، محل نشستن و سخن گفتن ما است. رسول الله جفرمود: «اگر چاره‌ای جز این ندارید، پس حق راه را مراعات كنید». پرسیدند: یا رسول الله! حق راه چیست؟ فرمود: «حفاظت چشمها، اذیت نكردن عابران، جواب دادن سلام و امر به معروف و نهی از منكر»».