ترجمه صحیح بخاری

باب (۴): جواب ندادن سلام در نماز

۶۲۳- «عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِاللَّهِ ب قَالَ: بَعَثنِي رَسُولُ اللَّهِ ج فِي حَاجَة لَهُ، فَانْطَلَقْتُ، ثمَّ رَجَعْتُ وَقَدْ قَضَيْتُهَا، فَأَتَيْتُ النَّبِيَّ ج فَسَلَّمْتُ عَلَيْهِ فَلَمْ يَرُدَّ عَلَيَّ، فَوَقَعَ فِي قَلْبِي مَا اللَّهُ أَعْلَمُ بِهِ، فَقُلْتُ فِي نَفْسِي: لَعَلَّ رَسُولَ اللَّهِ ج وَجَدَ عَلَيَّ أَنِّي أَبْطَأْتُ عَلَيْهِ، ثمَّ سَلَّمْتُ عَلَيْهِ فَلَمْ يَرُدَّ عَلَيَّ، فَوَقَعَ فِي قَلْبِي أَشَدُّ مِنَ الْمَرَّة الأُولَى، ثمَّ سَلَّمْتُ عَلَيْهِ فَرَدَّ عَلَيَّ، فَقَالَ: «إِنَّمَا مَنَعَنِي أَنْ أَرُدَّ عَلَيْكَ أَنِّي كُنْتُ أُصَلِّي». وَكَانَ عَلَى رَاحِلَتِهِ مُتَوَجِّهًا إِلَى غَيْرِ الْقِبْلَة».(بخارى: ۱۲۱۷)

ترجمه: «جابر بن عبد الله سمی‌گوید: رسول ‏الله جمرا دنبال كاری فرستاد. پس از انجام آن، نزد رسول خدا جبرگشتم و سلام دادم. اما رسول‏ الله جسلام مرا جواب نداد. خدا می‌داند كه در دلم چه گذشت. با خود گفتم: شاید تاخیرم باعث ناراحتی ایشان شده است. بار دوم، سلام عرض كردم. باز هم رسول ‏الله ججواب نداد. من بیشتر ناراحت شدم. برای بار سوم، سلام گفتم. این بار، رسول‏ الله ججواب داد و فرمود: «چون در حال نماز بودم، نتوانستم جواب سلام تو را بدهم». راوی می‌گوید: (در آن لحظه) رسول الله جدرحالی كه صورتش به سوی قبله نبود، سوار بر شتر خود، نماز می‌خواند».