باب (۲۲): تکبیر گفتن هنگام بلند شدن از سجده
۴۴۵- «عَن أَبِي هُرَيْرَةَ قَال:َ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ ج إِذَا قَامَ إِلَى الصَّلاةِ يُكَبِّرُ حِينَ يَقُوم،ُ ثُمَّ يُكَبِّرُ حِينَ يَرْكَع،ُ ثُمَّ يَقُولُ: «سَمِعَ اللَّهُ لِمَنْ حَمِدَهُ» حِينَ يَرْفَعُ صُلْبَهُ مِنَ الرَّكْعَةِ، ثُمَّ يَقُولُ وَهُوَ قَائِمٌ: «رَبَّنَا وَلَكَ الْحَمْدُ»، ثُمَّ يُكَبِّرُ حِينَ يَهْوِي، ثُمَّ يُكَبِّرُ حِينَ يَرْفَعُ رَأْسَهُ، ثُمَّ يُكَبِّرُ حِينَ يَسْجُد،ُ ثُمَّ يُكَبِّرُ حِينَ يَرْفَعُ رَأْسَه،ُ ثُمَّ يَفْعَلُ ذَلِكَ فِي الصَّلاةِ كُلِّهَا حَتَّى يَقْضِيَهَا، وَيُكَبِّرُ حِينَ يَقُومُ مِنَ الثِّنْتَيْنِ بَعْدَ الْجُلُوسِ».(بخارى:۷۸۹)
ترجمه: «ابوهریره سمیگوید: رسول الله جهنگام شروع نماز و هنگام ركوع، تكبیر میگفت. و هنگامی كه از ركوع بلند میشد، «سَمِعَ اللَّهُ لِمَنْ حَمِدَهُ» میگفت. و هنگامیكه راست میایستاد «ربَّنَا وَلَک الْحَمْدُ» میگفت. سپس هنگام پائین رفتن برای سجده و بلند شدن از آن، تكبیر میگفت. و برای سجده دوم نیز چنین میكرد. و تا پایان نماز، به همین شیوه،. عمل مینمود. گفتنی است كه هنگام بلند شدن از قعده اول نیز تكبیر میگفت».