ترجمه صحیح بخاری

باب (۸): خواندن قرائت با آواز بلند در نماز کسوف

۵۶۲- «عَنْ عَائِشَةَ ل قَالَتْ: جَهَرَ النَّبِيُّ ج فِي صَلاةِ الْخُسُوفِ بِقِرَاءَتِهِ، فَإِذَا فَرَغَ مِنْ قِرَاءَتِهِ كَبَّرَ فَرَكَعَ، وَإِذَا رَفَعَ مِنَ الرَّكْعَةِ قَالَ: «سَمِعَ اللَّهُ لِمَنْ حَمِدَهُ رَبَّنَا وَلَكَ الْحَمْدُ». ثُمَّ يُعَاوِدُ الْقِرَاءَةَ فِي صَلاةِ الْكُسُوفِ، أَرْبَعَ رَكَعَاتٍ فِي رَكْعَتَيْنِ وَأَرْبَعَ سَجَدَاتٍ».(بخارى: ۱۰۶۵)

ترجمه: «عایشه لمی‌گوید: رسول الله جنماز كسوف را با صدای بلند می‏خواند. سپس، تكبیر می‌گفت و به ركوع می‌رفت. بعد، از ركوع برمی خاست و «سَمِعَ اللَّهُ لِمَنْ حَمِدَهُ، رَبَّنَا وَلَک الْحَمْدُ» می‌گفت و دوباره، قرائت را اعاده می‌نمود و ركوع می‌كرد. بدین ترتیب در دو ركعت نماز كسوف، چهار ركوع و چهار سجده، انجام می‌داد».