باب(۶): خود را از آتش، نجات دهید اگر چه با نصف خرما و اندکی صدقه باشد
۷۰۷- «عَنْ أَبِي مُوسَى س عَنِ النَّبِيِّ ج قَالَ: «لَيَأْتِيَنَّ عَلَى النَّاسِ زَمَانٌ يَطُوفُ الرَّجُلُ فِيهِ بِالصَّدَقَةِ مِنَ الذَّهَبِ، ثُمَّ لا يَجِدُ أَحَدًا يَأْخُذُهَا مِنْهُ، وَيُرَى الرَّجُلُ الْوَاحِدُ يَتْبَعُهُ أَرْبَعُونَ امْرَأَةً يَلُذْنَ بِهِ، مِنْ قِلَّةِ الرِّجَالِ وَكَثْرَةِ النِّسَاءِ»».(بخارى: ۱۴۱۴)
ترجمه: «ابوموسی اشعری سمیگوید: رسول الله جفرمود: «زمانی فرا میرسد كه مردم، زكات طلا را بدست میگیرند و میچرخند, اما كسی پیدا نمیشود كه آنرا تحویل بگیرد. و به علت كثرت زنان و قلت مردان، چهل زن به یک مرد، پناه خواهند برد»».
۷۰۸- «عَنْ أَبِي مَسْعُودٍ الأَنْصَارِيِّ س قَالَ: كَانَ رَسُولُ اللَّهِ ج إِذَا أَمَرَنَا بِالصَّدَقَةِ، انْطَلَقَ أَحَدُنَا إِلَى السُّوقِ، فَيُحَامِلُ، فَيُصِيبُ الْمُدَّ، وَإِنَّ لِبَعْضِهِمُ الْيَوْمَ لَمِائَةَ أَلْفٍ»».(بخارى: ۱۴۱۶)
ترجمه: «ابو مسعود انصاریسمیگوید: هنگامی كه رسول الله جبه ما دستور میداد كه صدقه بدهیم، بعضی از ما به بازار میرفتند و در ازای مزد كم، كار میكردند و بخشی از درآمد خود را صدقه میدادند. اما امروز، پول برخی از مردم، به صد هزار میرسد»».
۷۰۹- «عَنْ عَائِشَةَ ل قَالَتْ: دَخَلَتِ امْرَأَةٌ مَعَهَا ابْنَتَانِ لَهَا تَسْأَلُ، فَلَمْ تَجِدْ عِنْدِي شَيْئًا غَيْرَ تَمْرَةٍ، فَأَعْطَيْتُهَا إِيَّاهَا، فَقَسَمَتْهَا بَيْنَ ابْنَتَيْهَا، وَلَمْ تَأْكُلْ مِنْهَا، ثُمَّ قَامَتْ فَخَرَجَتْ، فَدَخَلَ النَّبِيُّ ج عَلَيْنَا فَأَخْبَرْتُهُ، فَقَالَ: «مَنِ ابْتُلِيَ مِنْ هَذِهِ الْبَنَاتِ بِشَيْءٍ كُنَّ لَهُ سِتْرًا مِنَ النَّارِ»».(بخارى: ۱۴۱۸)
ترجمه: «عایشه لمیفرماید: روزی، زنی با دو دخترش به خانه من آمد و چیزی خواست. در آن لحظه، بجز یک دانه خرما، چیز دیگری در خانه نبود. آن را به او دادم. آن زن، دانه خرما را میان دو دخترش تقسیم كرد و خودش چیزی نخورد. سپس، برخاست و رفت. وقتی كه رسول الله جتشریف آورد، جریان را برایش تعریف كردم. آنحضرت جفرمود: «هر كس را كه خداوند به وسیله چند دختر، مورد آزمایش قرار دهد (و او آنها را درست تربیت كند)، برایش سپری در برابر آتش دوزخ، خواهند شد»».