باب (۳۷): این گفتۀ خداوند عز وجل که می‌فرماید: «و بعضی از شما به پست‌ترین مراحل عمر می‌رسند» [نحل:۷۰]
۱۷۳۰- «عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ س: أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ج كَانَ يَدْعُو: «أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْبُخْلِ، وَالْكَسَلِ، وَأَرْذَلِ الْعُمُرِ، وَعَذَابِ الْقَبْرِ، وَفِتْنَةِ الدَّجَّالِ، وَفِتْنَةِ الْمَحْيَا وَالْمَمَاتِ»».(بخارى: ۴۷۰۷)
ترجمه: «انس بن مالک سمی‌گوید: رسول الله جهمواره چنین دعا می‌كرد: «أَعُوذُ بِك مِنَ الْبُخْلِ، وَالْكَسَلِ، وَأَرْذَلِ الْعُمُرِ، وَعَذَابِ الْقَبْرِ، وَفِتْنَةِ الدَّجَّالِ، وَفِتْنَةِ الْمَحْیا وَالْمَمَاتِ». یعنی خدایا! از بخل، تنبلی، پست‌ترین مرحله عمر (پیر و خرفت شدن)، عذاب قبر، فتنه دجال و فتنه‌های زندگی و مرگ، به تو پناه می‌برم».