باب (۲): نماز خواندن در منا
۵۷۱- «عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَرَ ب قَالَ: صَلَّيْتُ مَعَ النَّبِيِّ ج بِمِنًى رَكْعَتَيْنِ، وَأَبِي بَكْرٍ وَعُمَرَ، وَمَعَ عُثْمَانَ صَدْرًا مِنْ إِمَارَتِهِ ثُمَّ أَتَمَّهَا». (بخارى:۱۰۸۲)
ترجمه: «عبدالله بن عمر بمی‌گوید: در منا، نماز را با رسول الله ج، ابوبكر، عمر و ابتدای خلافت عثمان س، دو ركعت خواندم. اما بعداً، عثمان سنماز را كامل (یعنی چهار ركعت) خواند. (زیرا عثمان در مكه ازدواج كرده بود و خود را مقیم می‌دانست)».
۵۷۲- «عَنْ حَارِثَةَ بْنِ وَهْبٍ س قَالَ: صَلَّى بِنَا النَّبِيُّ ج آمَنَ مَا كَانَ، بِمِنًى رَكْعَتَيْنِ».(بخارى: ۱۰۸۳)
ترجمه: «حارثه بن وهب سمی‌گوید: رسول الله جدر امنترین روزها، در منا، دو ركعت نماز برای ما امامت نمود».
۵۷۳- «عَنِ ابْنِ مَسْعُوْدٍ س لَمَّا قِيْلَ لَهُ: صَلَّى بِنَا عُثْمَانُ س بِمِنًى أَرْبَعَ رَكَعَاتٍ، اسْتَرْجَعَ، ثُمَّ قَالَ: صَلَّيْتُ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ ج بِمِنًى رَكْعَتَيْنِ، وَصَلَّيْتُ مَعَ أَبِي بَكْرٍ الصِّدِّيقِ س بِمِنًى رَكْعَتَيْنِ، وَصَلَّيْتُ مَعَ عُمَرَ بْنِ الْخَطَّابِ س بِمِنًى رَكْعَتَيْنِ، فَلَيْتَ حَظِّي مِنْ أَرْبَعِ رَكَعَاتٍ رَكْعَتَانِ مُتَقَبَّلَتَانِ».(بخارى:۱۰۸۴)
ترجمه: «هنگامی كه به ابن مسعود سگفتند: عثمان سدر مِنا برای ما چهار ركعت، امامت نموده است. وی (متأسف شد و) إنا لله وإنا إلیه راجعون گفت و فرمود: من با رسول الله جدر منا دو ركعت خواندم، با ابوبكر سدر منا دو ركعت خواندم و با عمر سدر منا دو ركعت خواندم. ای كاش! بجای این چهار ركعت، همان دو ركعت، مورد قبول خداوند، واقع گردند».