ترجمه صحیح بخاری

باب (۱۲): این سخن خداوند متعال که فرماید: و به داود، زبور را عنایت کردیم

۱۴۱۱- «عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ س عَنِ النَّبِيِّ ج قَالَ: «خُفِّفَ عَلَى دَاوُد الْقُرْآنُ فَكَانَ يَأْمُرُ بِدَوَابِّهِ فَتُسْرَجُ فَيَقْرَأُ الْقُرْآنَ قَبْلَ أَنْ تُسْرَجَ دَوَابُّهُ وَلا يَأْكُلُ إِلا مِنْ عَمَلِ يَدِهِ»».(بخارى: ۳۴۱۷)

ترجمه: «ابوهریره سمی‌گوید: نبی اكرم جفرمود: «برای داوود، خواندن زبور (یا تورات) آسان شده بود طوریكه او دستور می‌داد تا حیواناتش، زین شوند و قبل از اینكه آنها زین گردند، زبور را ختم می‌كرد. و فقط از دسترنج خود، امرار معاش می‌نمود»».