باب (۲۹): حمل جنازه، کار مردان است نه زنان
۶۶۲- «عَنْ أَبِيْ سَعِيدٍ الْخُدْرِيِّ س: أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ج قَالَ: «إِذَا وُضِعَتِ الْجِنَازَةُ، وَاحْتَمَلَهَا الرِّجَالُ عَلَى أَعْنَاقِهِمْ، فَإِنْ كَانَتْ صَالِحَةً قَالَتْ: قَدِّمُونِي، وَإِنْ كَانَتْ غَيْرَ صَالِحَةٍ قَالَتْ: يَا وَيْلَهَا أَيْنَ يَذْهَبُونَ بِهَا، يَسْمَعُ صَوْتَهَا كُلُّ شَيْءٍ إِلاَّ الإِنْسَانَ، وَلَوْ سَمِعَهُ صَعِقَ»».(بخارى: ۱۳۱۴)
ترجمه: «ابوسعید خدری سمیگوید: رسول الله جفرمود: «هنگامی كه جنازه آماده میشود و مردان آنرا بر روی شانههایشان میگذارند، اگر شخص نیكی باشد، میگوید: مرا زودتر ببرید. اگر شخص ناصالحی باشد، به فغان و ناله در میآید و میگوید: وای بر من، مرا كجا میبرید؟ این آه و فغانش را بجز انسان، هر چیز دیگر میشنود. و اگر انسانها آن را بشنوند، بیهوش میافتند»».