باب (۴): زکات در مال حلال وپاک است
۷۰۳- «عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ س قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ج: «مَنْ تَصَدَّقَ بِعَدْلِ تَمْرَةٍ مِنْ كَسْبٍ طَيِّبٍ، وَلا يَقْبَلُ اللَّهُ إِلاَّ الطَّيِّبَ، وَإِنَّ اللَّهَ يَتَقَبَّلُهَا بِيَمِينِهِ،ثُمَّ يُرَبِّيهَا لِصَاحِبِهِ، كَمَا يُرَبِّي أَحَدُكُمْ فَلُوَّهُ، حَتَّى تَكُونَ مِثْلَ الْجَبَلِ»».(بخارى: ۱۴۱۰)
ترجمه: «ابوهریره سروایت می‌كند كه رسول الله جفرمود: « خداوند فقط از مال حلال، صدقه قبول می‌كند. و هركس، باندازه یک دانه خرما، از مال حلال، صدقه دهد، خداوند آن را در دست راست خود میگیرد و برای صاحبش چنان پرورش می‌دهد (بزرگ می‌كند) كه شما كره اسب خود را پرورش می‌دهید تا اینكه آن دانه خرما، باندازه یک كوه شود»».