باب(۴۱): وضو گرفتن با وجود وضو داشتن
۱۶۱- «عَنْ أَنَسٍ س قَالَ: كَانَ النَّبِيُّ ج يَتَوَضَّأُ عِنْدَ كُلِّ صَلاةٍ، وكان يُجْزِئُ أَحَدَنَا الْوُضُوءُ مَا لَمْ يُحْدِثْ».(بخارى:۲۱۴)
ترجمه: «انس سمیگوید: نبی اكرم جبرای هر نماز، وضو میگرفت. ولی ما تا وقتی كه وضو داشتیم، همان وضو برای ما كافی بود».