باب (۵): این گفتۀ خداوند که فرمود: «هیچ آیه ای را نسخ نکرده و فراموش نمیسازیم، مگر آنکه چیز بهتری یا همانند آن، جایگزینش میکنیم» [بقره: ۱۰۸]
۱۶۹۶- «عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ ب قَالَ: قَالَ عُمَرُس: أَقْرَؤُنَا أُبَيٌّ، وَأَقْضَانَا عَلِيٌّ، وَإِنَّا لَنَدَعُ مِنْ قَوْلِ أُبَيٍّ، وَذَاكَ أَنَّ أُبَيًّا يَقُولُ: لا أَدَعُ شَيْئًا سَمِعْتُهُ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ ج وَقَدْ قَالَ اللَّهُ تَعَالَى: ﴿مَا نَنسَخۡ مِنۡ ءَايَةٍ أَوۡ نُنسِهَا نَأۡتِ بِخَيۡرٖ مِّنۡهَآ أَوۡ مِثۡلِهَآ﴾[البقرة: ۱۰۶] ».(بخارى: ۴۴۸۱)
ترجمه: «ابن عباس بمیگوید: عمر گفت: بهترین قاری ما، اُبی، و بهترین قاضی ما، علی بن ابیطالب است. اما گاهی قول ابی را ترک میكنیم. چرا كه اُبی میگوید: آنچه از رسول خدا جشنیدهام، آنرا رها نمیكنم در حالی كه خداوند متعال فرموده است: ﴿مَا نَنسَخۡ مِنۡ ءَايَةٍ أَوۡ نُنسِهَا نَأۡتِ بِخَيۡرٖ مِّنۡهَآ أَوۡ مِثۡلِهَآ﴾[البقرة: ۱۰۶] یعنی هیچ آیهای را نسخ نكرده و فراموش نمیسازیم مگر آنكه چیز بهتری یا همانند آن، جایگزیناش میكنیم».