باب (۶): از بین رفتن صالحان و نیکوکاران
۲۰۷۵- «عَنْ مِرْدَاسٍ الأَسْلَمِيِّ س قَالَ: قَالَ النَّبِيُّ ج: «يَذْهَبُ الصَّالِحُونَ الأَوَّلُ فَالأَوَّلُ، وَيَبْقَى حُفَالَةٌ كَحُفَالَةِ الشَّعِيرِ، أَوِ التَّمْرِ لا يُبَالِيهِمُ اللَّهُ بَالَةً»». (بخارى: ۶۴۳۴)
ترجمه: «مرداس اسلمی سمیگوید: نبی اکرم جفرمود: «انسانهای نیکوکار، یکی پس از دیگری میروند و تفالههایی مانند تفاله جو یا خرما (افراد بیارزش) باقی میمانند که خداوند به آنها هیچ توجهی نمینماید»».