باب (۱۲): مهلت دادن به ثروتمند
۹۸۷- «عن حُذَيْفَةَ س قَالَ: قَالَ النَّبِيُّ ج: «تَلَقَّتِ الْمَلائِكَةُ رُوحَ رَجُلٍ مِمَّنْ كَانَ قَبْلَكُمْ قَالُوا: أَعَمِلْتَ مِنَ الْخَيْرِ شَيْئًا؟ قَالَ: كُنْتُ آمُرُ فِتْيَانِي أَنْ يُنْظِرُواوَيَتَجَاوَزُوا عَنِ الْمُوسِرِ، قَالَ: قَالَ: فَتَجَاوَزُوا عَنْهُ»». (بخارى: ۲۰۷۷)
ترجمه: «از حذیفه سروایت است كه نبی اكرم جفرمود: «فرشتگان، روح یكی از افراد امتهای گذشته را استقبال نمودند و از او پرسیدند: آیا كار خیری در زندگی، انجام دادهای؟ گفت: به خادمان خود دستور میدادم كه (بدهكاران) تهی دست را مهلت دهند و بر توانگران نیز آسان بگیرند. راوی میگوید: رسول خدا جفرمود: «خداوند او را (بخاطر این كار)، مورد عفو قرار داد»».