باب (۱۳): تشویق کردن برای دادن صدقه وسفارش کردن برای آن
۷۱۷- «عَنْ أَبِي مُوسَى س قَالَ: كَانَ رَسُولُ اللَّهِ ج إِذَا جَاءَهُ السَّائِلُ، أَوْ طُلِبَتْ إِلَيْهِ حَاجَةٌ، قَالَ: «اشْفَعُوا تُؤْجَرُوا، وَيَقْضِي اللَّهُ عَلَى لِسَانِ نَبِيِّهِج مَا شَاءَ»».(بخارى:۱۴۳۲)
ترجمه: «ابوموسی سروایت می‌كند كه: هرگاه، سائلی نزد رسول الله جمی‌آمد و یا كسی، از آنحضرت جدرخواست حاجتی می‌كرد, رسول اكرم جخطاب به صحابه شمی‌فرمود:«شما نیز (در حق این) سفارش كنید تا در اجر، شریک شوید. خداوند بر زبان پیامبرش آنچه را كه بخواهد، جاری می‌كند»».
۷۱۸- «عَنْ أَسْمَاءَ ل قَالَتْ: قَالَ لِيَ النَّبِيُّ ج: «لا تُوكِي فَيُوكَى عَلَيْكِ». وفي رواية: قَالَ: «لا تُحْصِي فَيُحْصِيَ اللَّهُ عَلَيْكِ»».(بخارى:۱۴۳۳)
ترجمه: «اسماء دختر ابوبكر بمی‌گوید: رسول الله جبه من فرمود: «دستت را محكم نگیر تا خداوند بر تو سخت نگیرد». ودر روایتی دیگر آمده است كه رسول خدا جفرمود: «آنچه را كه صدقه می‌دهی، حساب نكن تا خداوند نیز برای تو حساب نكند»».