ترجمه صحیح بخاری

باب (۳۲): سرزنش نمودن کسی که بر روزه وصال اصرار ورزد

۹۴۹- «عَنِ أبي هُرَيْرَةَ س قَالَ: نَهَى رَسُولُ اللَّهِ ج عَنِ الْوِصَالِ فِي الصَّوْمِ فَقَالَ لَهُ رَجُلٌ مِنَ الْمُسْلِمِينَ: إِنَّكَ تُوَاصِلُ يَا رَسُولَ اللَّهِ؟ قَالَ: «وَأَيُّكُمْ مِثْلِي إِنِّي أَبِيتُ يُطْعِمُنِي رَبِّي وَيَسْقِينِ». فَلَمَّا أَبَوْا أَنْ يَنْتَهُوا عَنِ الْوِصَالِ وَاصَلَ بِهِمْ يَوْمًا ثُمَّ يَوْمًا ثُمَّ رَأَوُا الْهِلالَ فَقَالَ: «لَوْ تَأَخَّرَ لَزِدْتُكُمْ» كَالتَّنْكِيلِ لَهُمْ حِينَ أَبَوْا أَنْ يَنْتَهُوا. وفي رواية عنه قال لهم: «فَاكْلَفُوا مِنَ الْعَمَلِ مَا تُطِيقُونَ»».(بخارى: ۱۹۶۵- ۱۹۶۶)

ترجمه: «از ابوهریره سروایت است كه رسول الله جاز وصل كردن روزه به روزه دیگر، منع فرمود. یكی از مسلمانان پرسید: ای رسول خدا! شما خود، روزه وصال می‌گیرید؟ (بدون افطار و سحری، روز بعد هم، روزه می‌گیرید)؟ رسول ‏الله جفرمود: «چه كسی از شما مانند من است!؟ مرا خدا در شب، می‌خوراند و می‌نوشاند». اما وقتی مشاهده كرد كه آنان از روزه وصال باز نمی‌آیند، سه روز پی در پی، همراه آنان، روزه گرفت تا اینكه هلال ماه نو (شوال) را رویت كردند. آنگاه، پیامبر اكرم جفرمود: «اگر هلال، رویت نمی‌شد، چند روز دیگر، بر آن می‌افزودم». راوی می‌گوید: این عمل پیامبر جبخاطر مجازات آنها بود كه حاضر نشدند از روزه وصال، باز آیند. و در روایتی دیگر، ابوهریر هسمی‌گوید: آنحضرت جفرمود: «به اندازه توانایی خود، سختی عمل را تحمل كنید»».