ترجمه صحیح بخاری

باب (۴): پناه جستن از عذاب قبر در نماز کسوف

۵۵۸- «عَنْ عَائِشَةَ ل، زَوْجِ النَّبِيِّ ج: أَنَّ يَهُودِيَّةً جَاءَتْ تَسْأَلُهَا، فَقَالَتْ لَهَا: أَعَاذَكِ اللَّهُ مِنْ عَذَابِ الْقَبْرِ. فَسَأَلَتْ عَائِشَةُ ل رَسُولَ اللَّهِ ج: أيُعَذَّبُ النَّاسُ في قُبُورِهم؟ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ج عَائِذًا بِاللَّهِ مِنْ ذَلِكَ ثُمَّ ذَكَرَتْ حَدِيثَ الْكُسُوْفِ ثُمَّ قَالَتْ فِيْ آخِرِهِ: ثُمَّ أَمَرَهُمْ أَنْ يَتَعَوَّذُوا مِنْ عَذَابِ الْقَبْرِ». (بخارى: ۱۰۴۹)

ترجمه: «عایشه لمی‌گوید: زنی یهودی نزد من آمد و چیزی خواست و به من گفت: خداوند تو را از عذاب قبر، نجات دهد. عایشه لمی‌گوید: از رسول الله جپرسیدم: آیا مردم در قبر‌هایشان عذاب داده می‏شوند؟ آنحضرت جفرمود: «از عذاب قبر به خدا پناه می‌برم». سپس عایشه لحدیث كسوف را ذكر نمود ودر پایان آن، فرمود: همچنین، رسول الله جبه مردم دستور داد تا در آن، از عذاب قبر پناه بخواهند».