باب (۷): گناه کسی که زمین دیگران را تصاحب کند
۱۱۰۷- «عَنْ سَعِيدِ بْنِ زَيْدٍ س قَالَ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ ج يَقُولُ: «مَنْ ظَلَمَ مِنَ الأَرْضِ شَيْئًا طُوِّقَهُ مِنْ سَبْعِ أَرَضِينَ»».(بخارى: ۲۴۵۲)
ترجمه: «سعید بن زید سمی‌گوید: از رسول الله جشنیدم كه فرمود: «هركس، زمین دیگری را (بناحق) تصاحب كند، آن زمین تا هفت طبق، طوقی در گردن او میشود»».
۱۱۰۸- «عَنْ ابن عمر ب قَالَ: قَالَ النَّبِيُّ ج: «مَنْ أَخَذَ مِنَ الأَرْضِ شَيْئًا بِغَيْرِ حَقِّهِ خُسِفَ بِهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِلَى سَبْعِ أَرَضِينَ»».(بخارى:۲۴۵۴)
ترجمه: «عبد الله بن عمر بمی‌گوید: نبی اكرم جفرمود: «هركس، زمین دیگری را به ناحق، تصرف كند، روز قیامت در هفت زمین، فرو برده میشود»».