باب (۱۱): تیز راندن شتر، هنگام نزدیک شدن به مدینه
۸۷۱- «عَنْ أَنَسٍ س قَالَ: كَانَ رَسُولُ اللَّهِ ج إِذَا قَدِمَ مِنْ سَفَرٍ فَأَبْصَرَ دَرَجَاتِ الْمَدِينَةِ أَوْضَعَ نَاقَتَهُ وَإِنْ كَانَتْ دَابَّةً حَرَّكَهَا وزاد في رواية مِنْ حُبِّهَا».(بخاری: ۱۸۰۲)
ترجمه: «از انس سروایت است كه رسول خدا جهنگام بازگشت از مسافرت، هنگامی كه از دور چشمش به خانه‌های مدینه می‌افتاد، به سرعت شتر خود یا هر سواری دیگری كه داشت، می‌افزود. و در روایتی دیگر، آمده است كه بخاطر محبتی كه به مدینه داشت، چنین می‌كرد».