باب (۴): معصوم، کسی است که خداوند او را حفظ نماید
۲۱۱۶- «عَنْ أَبِي سَعِيدٍ الْخُدْرِيِّ سعَنِ النَّبِيِّ ج قَالَ: «مَا اسْتُخْلِفَ خَلِيفَةٌ إِلاَّ لَهُ بِطَانَتَانِ: بِطَانَةٌ تَأْمُرُهُ بِالْخَيْرِ وَتَحُضُّهُ عَلَيْهِ. وَبِطَانَةٌ تَأْمُرُهُ بِالشَّرِّ وَتَحُضُّهُ عَلَيْهِ، وَالْمَعْصُومُ مَنْ عَصَمَ اللَّهُ»».(بخارى: ۶۶۱۱)
ترجمه: «ابوسعید خدری سمیگوید: نبی اکرم جفرمود: «هیچ خلیفهای به خلافت نمیرسد مگر اینکه دو همنشین دارد که یکی از آنها او را وادار به نیکی میکند و به سوی آن فرا میخواند و دیگری او را وادار به بدی کرده و بسوی آن فرا میخواند. و معصوم، کسی است که خداوند او را حفظ نماید»».