باب (۱): چگونگی نزول وحی و اولین چیزی که نازل شد
۱۷۸۴- «عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ س قَالَ: قَالَ النَّبِيُّ ج: «مَا مِنَ الأَنْبِيَاءِ نَبِيٌّ إِلاَّ أُعْطِيَ مَا مِثْلهُ آمَنَ عَلَيْهِ الْبَشَرُ، وَإِنَّمَا كَانَ الَّذِي أُوتِيتُ وَحْيًا أَوْحَاهُ اللَّهُ إِلَيَّ، فَأَرْجُو أَنْ أَكُونَ أَكْثَرَهُمْ تَابِعًا يَوْمَ الْقِيَامَةِ»». (بخارى: ۴۹۸۱)
ترجمه: «ابوهریره می‌گوید: نبی اكرم جفرمود: «به هر یک از پیامبران، معجزه‌ای عطا شده است كه مردم به آن، ایمان بیاورند. و آنچه به من عنایت شده است، وحیی است كه خداوند بسوی من فرستاده است. پس امیدوارم كه روز قیامت، از سایر پیامبران، پیروان بیشتری داشته باشم»».
۱۷۸۵- «عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ س: أَنَّ اللَّهَ تَعَالَى تَابَعَ عَلَى رَسُولِهِ ج الْوَحْيَ قَبْلَ وَفَاتِهِ، حَتَّى تَوَفَّاهُ أَكْثَرَ مَا كَانَ الْوَحْيُ، ثُمَّ تُوُفِّيَ رَسُولُ اللَّهِ ج بَعْدُ».(بخارى: ۴۹۸۲)
ترجمه: «انس بن مالک سمی‌گوید: خداوند متعال قبل از وفات پیامبرش، بیشتر از هر وقت دیگر، پی در پی بر او وحی نازل كرد. و بعد از آن، رسول الله جدرگذشت».