باب (۸۶): خیانت در مال غنیمت
۱۲۹۹- «عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ س قَالَ: قَامَ فِينَا النَّبِيُّ ج فَذَكَرَ الْغُلُولَ فَعَظَّمَهُ وَعَظَّمَ أَمْرَهُ، قَالَ: «لا أُلْفِيَنَّ أَحَدَكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عَلَى رَقَبَتِهِ شَاةٌ لَهَا ثَغَاءٌ، عَلَى رَقَبَتِهِ فَرَسٌ لَهُ حَمْحَمَةٌ، يَقُولُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، أَغِثنِي، فَأَقُولُ: لَا أَمْلِكُ لَكَ شَيْئًا قَدْ أَبْلَغْتُكَ، وَعَلَى رَقَبَتِهِ بَعِيرٌ لَهُ رُغَاءٌ، يَقُولُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، أَغِثنِي، فَأَقُولُ: لَا أَمْلِكُ لَكَ شَيْئًا قَدْ أَبْلَغْتُكَ، وَعَلَى رَقَبَتِهِ صَامِتٌ فَيَقُولُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، أَغِثنِي، فَأَقُولُ: لَا أَمْلِكُ لَكَ شَيْئًا قَدْ أَبْلَغْتُكَ، أَوْ عَلَى رَقَبَتِهِ رِقَاعٌ تَخْفِقُ، فَيَقُولُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، أَغِثنِي، فَأَقُولُ: لَا أَمْلِكُ لَكَ شَيْئًا قَدْ أَبْلَغْتُكَ»».(بخارى: ۳۰۷۳)
ترجمه: «ابوهریره سمیگوید: نبی اكرم جمیان ما برخاست و از خیانت در غنیمت، سخن گفت و آنرا گناه بزرگی برشمرد و بزرگ دانست و فرمود: «نبینم یكی از شما را در روز قیامت كه گوسفندی، بر دوش دارد و آن گوسفند، بع بع میكند، یا اسبی بر دوش دارد و آن اسب، شیهه میكشد و آن شخص، میگوید: ای رسول خدا! به دادم برس. من میگویم: نمیتوانم كاری برایت انجام دهم. به تو ابلاغ نمودم.
و نبینم كه یكی از شما شتری بر دوش دارد و آن شتر، صدا میدهد. و آن شخص، می گوید: ای رسول خدا! به دادم برس. من میگویم: نمیتوانم كاری برایت انجام دهم. به تو ابلاغ نمودم.
و نبینم یكی از شما را كه طلا و نقره بر دوش دارد و میگوید: ای رسول خدا! به دادم برس. من میگویم: نمیتوانم كاری برایت انجام دهم. به تو ابلاغ نمودم. و یا نبینم یكی از شما را كه قطعه پارچهای بر دوش دارد و آن پارچه، به اهتزاز در میآید و آن شخص، میگوید: ای رسول خدا! به دادم برس. من میگویم: نمیتوانم كاری برایت انجام دهم. به تو ابلاغ نمودم»».