باب (۲۶): اقامت گزیدن پیامبر ج در مکه
۷۹۷- «عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ س قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ج حِينَ أَرَادَ قُدُومَ مَكَّةَ: «مَنْزِلُنَا غَدًا إِنْ شَاءَ اللَّهُ بِخَيْفِ بَنِي كِنَانَةَ، حَيْثُ تَقَاسَمُوا عَلَى الْكُفْرِ». يَعْنِي: ذَلِكَ الْمُحَصَّبَ، وَذَلِكَ أَنَّ قُرَيْشًا وَكِنَانَةَ، تَحَالَفَتْ عَلَى بَنِي هَاشِمٍ وَبَنِي عَبْدِالْمُطَّلِبِ، أَوْ بَنِي الْمُطَّلِبِ: أَنْ لا يُنَاكِحُوهُمْ وَلا يُبَايِعُوهُمْ، حَتَّى يُسْلِمُوا إِلَيْهِمُ النَّبِيَّ ج».(بخارى:۱۵۹۰)
ترجمه: «ابوهریره سمی‌گوید: هنگامی كه رسول الله جخواست (از منا) وارد مكه شود، فرمود: «اگر خدا بخواهد فردا در خیف بنیكنانه، جایی كه قریش برای باقی ماندن بر كفر، عهد و پیمان بستند، منزل خواهیم نمود». یعنی در محصّب. و آن، جایی بود كه قریش و بنیكنانه علیه بنیهاشم و بنی عبدالمطلب، عهد و پیمان بسته بودند كه تا محمد را به آنها تحویل ندهند، هیچگونه داد و ستد و ازدواج و نكاحی با آنان، صورت نخواهد گرفت».