ترجمه صحیح بخاری

باب (۸): لذت ایمان

۱۶- «عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ س عَنِ النَّبِيِّ ج قَالَ: «ثَلاثٌ مَنْ كُنَّ فِيهِ وَجَدَ حَلاوَةَ الإِيمَانِ: أَنْ يَكُونَ اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَحَبَّ إِلَيْهِ مِمَّا سِوَاهُمَا، وَأَنْ يُحِبَّ الْمَرْءَ لا يُحِبُّهُ إِلا لِلَّهِ، وَأَنْ يَكْرَهَ أَنْ يَعُودَ فِي الْكُفْرِ كَمَا يَكْرَهُ أَنْ يُقْذَفَ فِي النَّارِ»».(بخارى:۱۶).

ترجمه: «از انس سروایت است كه نبی اكرم جفرمود: «كسی كه این سه خصلت را داشته باشد، شیرینی ایمان را می‌چشد. یكی اینكه: الله و رسولش را از همه بیشتر دوست داشته باشد. دوم اینكه: محبتش با هر كس، بخاطر خوشنودی الله باشد. سوم اینكه: برگشتن به سوی كفر، برایش مانند رفتن در آتش، ناگوار باشد»».