باب (۲۱): فضیلت مجهز کردن مجاهد و یا سرپرستی خانوده‌اش بطور شایسته
۱۲۱۸- «عَنْ زَيْدِ بْنِ خَالِدٍ س: أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ج قَالَ: «مَنْ جَهَّزَ غَازِيًا فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَقَدْ غَزَا، وَمَنْ خَلَفَ غَازِيًا فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِخَيْرٍ فَقَدْ غَزَا»».(بخارى: ۲۸۴۳)
ترجمه: «زید بن خالد سروایت می‌كند كه رسول الله جفرمود: «هركس كه مجاهدی را در راه خدا، مجهز كند (ساز و برگ نظامی‌اش را فراهم سازد) همانا جهاد كرده است. و هر كس كه خانواده مجاهدی را بنحو شایسته، سرپرستی نماید، او نیز جهاد كرده است»».
۱۲۱۹- «عَنْ أَنَسٍ س: أَنَّ النَّبِيَّ ج لَمْ يَكُنْ يَدْخُلُ بَيْتًا بِالْمَدِينَةِ غَيْرَ بَيْتِ أُمِّ سُلَيْمٍ إِلاَّ عَلَى أَزْوَاجِهِ، فَقِيلَ لَهُ، فَقَالَ: «إِنِّي أَرْحَمُهَا قُتِلَ أَخُوهَا مَعِي»».(بخارى: ۲۸۴۴)
ترجمه: «انس سمی‌گوید: نبی اكرم جدر مدینه غیر از خانه‌های همسرانش، به هیچ خانه‌ای جز خانه ام سُلیم (كه خاله رضاعی‌اش بود) وارد نمی‌شد. در این باره از رسول خدا جپرسیدند. فرمود: «من به او محبت می‌كنم زیرا برادرش كه همراه من بود، كشته شد»».