باب(۸): وصف شیطان و لشکریانش
۱۳۷۰- «عَنْ عَائِشَةَ ل قَالَتْ: سُحِرَ النَّبِيُّ ج حَتَّى كَانَ يُخَيَّلُ إِلَيْهِ أَنَّهُ يَفْعَلُ الشَّيْءَ وَمَا يَفْعَلُهُ حَتَّى كَانَ ذَاتَ يَوْمٍ دَعَا وَدَعَا ثُمَّ قَالَ: أَشَعَرْتِ أَنَّ اللَّهَ أَفْتَانِي فِيمَا فِيهِ شِفَائِي، أَتَانِي رَجُلانِ فَقَعَدَ أَحَدُهُمَا عِنْدَ رَأْسِي وَالآخَرُ عِنْدَ رِجْلَيَّ، فَقَالَ أَحَدُهُمَا لِلآخَرِ: مَا وَجَعُ الرَّجُلِ؟ قَالَ: مَطْبُوبٌ. قَالَ: وَمَنْ طَبَّهُ؟ قَالَ: لَبِيدُ بْنُ الأَعْصَمِ. قَالَ: فِيمَا ذَا؟ قَالَ: فِي مُشُطٍ وَمُشَاقَةٍ وَجُفِّ طَلْعَةٍ ذَكَرٍ. قَالَ: فَأَيْنَ هُوَ؟ قَالَ: فِي بِئْرِ ذَرْوَانَ. فَخَرَجَ إِلَيْهَا النَّبِيُّ ج، ثُمَّ رَجَعَ فَقَالَ لِعَائِشَةَ حِينَ رَجَعَ: «نَخْلُهَا كَأَنَّهُ رُءُوسُ الشَّيَاطِينِ». فَقُلْتُ: اسْتَخْرَجْتَهُ؟ فَقَالَ: «لا أَمَّا أَنَا فَقَدْ شَفَانِي اللَّهُ وَخَشِيتُ أَنْ يُثِيرَ ذَلِكَ عَلَى النَّاسِ شَرًّا». ثُمَّ دُفِنَتِ الْبِئْرُ».(بخارى: ۳۲۶۸)
ترجمه: «عایشه لمیگوید: نبی اكرم جرا سحر كردند طوریكه كاری را كه انجام نداده بود، خیال میكرد انجام داده است. تا اینكه روزی بسیار دعا كرد و سپس، فرمود: «آیا میدانی كه خداوند، راه علاج مرا به من نشان داد؟ دو مرد، نزد من آمدند. یكی از آنان بر بالینم ودیگری، كنار پاهایم نشست. پس، یكی از آنها به دیگری گفت: درد این مرد چیست؟ دومی گفت: سحر شده است. پرسید: چه كسی او را سحر كرده است؟ گفت: لبید بن اعصم. پرسید: بوسیله چه چیزی سحر شده است؟ گفت: بوسیله شانه، پس مانده الیاف كتان و پوست شكوفه خرمای نر. پرسید: كجا هستند؟ گفت: در چاه ذروان».
راوی میگوید: آنگاه، نبی اكرم جبسوی آن (چاه) بیرون رفت. سپس برگشت و به عایشه گفت: «نخلهای آنجا مانند سرهای شیطان بود». عایشه پرسید: آنها را از چاه بیرون آوردی؟ گفت: «خیر». مرا كه خداوند، شفا داد ولی بیم آن دارم كه باعث ضرر و زیان مردم شود». سپس آن چاه را با خاک، پر كردند».
۱۳۷۱- «عَنْ أَبِيْ هُرَيْرَةَ س قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ج: «يَأْتِي الشَّيْطَانُ أَحَدَكُمْ فَيَقُولُ: مَنْ خَلَقَ كَذَا؟ مَنْ خَلَقَ كَذَا؟ حَتَّى يَقُولَ: مَنْ خَلَقَ رَبَّكَ؟ فَإِذَا بَلَغَهُ فَلْيَسْتَعِذْ بِاللَّهِ وَلْيَنْتَهِ»».(بخارى: ۳۲۷۶)
ترجمه: «ابوهریره سمیگوید: رسول الله جفرمود: «شیطان نزد یكی از شما میآید و میگوید: فلان چیز را چه كسی آفریده است؟ فلان چیز را چه كسی آفریده است؟ تا جایی كه میگوید: پروردگارت را چه كسی آفریده است؟ هر گاه، به اینجا رسید، (از شر او) به خدا پناه ببرد و باز آید»».
۱۳۷۲- «عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَرَ ب قَالَ: رَأَيْتُ رَسُولَ اللَّهِ ج يُشِيرُ إِلَى الْمَشْرِقِ فَقَالَ: «هَا إِنَّ الْفِتْنَةَ هَا هُنَا إِنَّ الْفِتْنَةَ هَا هُنَا مِنْ حَيْثُ يَطْلُعُ قَرْنُ الشَّيْطَانِ»».(بخارى: ۳۲۷۹)
ترجمه: «عبد الله بن عمر بمیگوید: دیدم كه رسول الله جبه سمت شرق، اشاره میكند، و میگوید: «آگاه باشید، فتنه از اینجاست. فتنه از اینجاست. از آنجا كه شاخ شیطان، بیرون میآید»».
۱۳۷۳- «عَنْ جَابِرٍ س عَنِ النَّبِيِّ ج قَالَ: «إِذَا اسْتَجْنَحَ اللَّيْلُ ـ أَوْ قَالَ: جُنْحُ اللَّيْلِ ـ فَكُفُّوا صِبْيَانَكُمْ، فَإِنَّ الشَّيَاطِينَ تَنْتَشِرُ حِينَئِذٍ، فَإِذَا ذَهَبَ سَاعَةٌ مِنَ الْعِشَاءِ فَخَلُّوهُمْ، وَأَغْلِقْ بَابَكَ وَاذْكُرِ اسْمَ اللَّهِ، وَأَطْفِئْ مِصْبَاحَكَ وَاذْكُرِ اسْمَ اللَّهِ، وَأَوْكِ سِقَاءَكَ وَاذْكُرِ اسْمَ اللَّهِ، وَخَمِّرْ إِنَاءَكَ وَاذْكُرِ اسْمَ اللَّهِ وَلَوْ تَعْرُضُ عَلَيْهِ شَيْئًا»».(بخارى: ۳۲۸۰)
ترجمه: «جابر سمیگوید: نبی اكرم جفرمود: «هنگامی كه هوا، تاریک شد، كودكانتان را نگذارید (كه از خانه، بیرون بروند) زیرا در این وقت، شیاطین، پراكنده میشوند. ولی همینكه ساعتی از شب گذشت، آنها را آزاد بگذارید. سپس درِ خانه ات را ببند و بسم الله بگو. چراغت را خاموش كن و بسم الله بگو. دهانه مشک ات را ببند و بسم الله بگو. ظرف ات را بپوشان و بسم الله بگو اگر چه قطعه چوبی باشد كه فقط بخشی از آن را بپوشاند»».
۱۳۷۴- «عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ صُرَدٍ س قَالَ: كُنْتُ جَالِسًا مَعَ النَّبِيِّ ج وَرَجُلانِ يَسْتَبَّانِ، فَأَحَدُهُمَا احْمَرَّ وَجْهُهُ وَانْتَفَخَتْ أَوْدَاجُهُ، فَقَالَ النَّبِيُّ ج: «إِنِّي لأَعْلَمُ كَلِمَةً لَوْ قَالَهَا ذَهَبَ عَنْهُ مَا يَجِدُ، لَوْ قَالَ أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّيْطَانِ ذَهَبَ عَنْهُ مَا يَجِدُ، فَقَالُوا لَهُ: إِنَّ النَّبِيَّ ج قَالَ: «تَعَوَّذْ بِاللَّهِ مِنَ الشَّيْطَانِ» فَقَالَ: وَهَلْ بِي جُنُونٌ».(بخارى: ۳۲۸۲)
ترجمه: «سلیمان بن صُرَد سمیگوید: با نبی اكرم جنشسته بودم. دو نفر به یكدیگر، دشنام میدادند. چهره یكی از آنها، قرمز شده و رگهای گردنش، بیرون آمده بود. نبی اكرم جفرمود: من كلمهای میدانم كه اگر او آنرا به زبان آورد، خشماش فرو مینشیند. اگر اعوذ بالله من الشیطان بگوید، خشماش فرو مینشیند». به او گفتند: رسول اكرمجمیفرماید: «اعوذ بالله من الشیطان بگو». گفت: مگر دیوانهام (كه چنین كلمهای بگویم)».
۱۳۷۵- «عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ س عَنِ النَّبِيِّ ج قَالَ: «التَّثَاؤُبُ مِنَ الشَّيْطَانِ، فَإِذَا تَثَاءَبَ أَحَدُكُمْ فَلْيَرُدَّهُ مَا اسْتَطَاعَ، فَإِنَّ أَحَدَكُمْ إِذَا قَالَ هَا ضَحِكَ الشَّيْطَانُ»».(بخارى:۳۲۸۹)
ترجمه: «ابوهریره سمیگوید: نبی اكرم جفرمود: «خمیازه، از شیطان است. پس هر گاه، خمیازه به سراغ یكی از شما آمد تا میتواند جلویش را بگیرد. زیرا هنگامی كه یكی از شما (دهان، باز میكند و)ها میگوید، شیطان میخندد»».
۱۳۷۶- «عَنْ أَبِي قَتَادَةَ س قَالَ: قَالَ النَّبِيُّ ج: «الرُّؤْيَا الصَّالِحَةُ مِنَ اللَّهِ وَالْحُلُمُ مِنَ الشَّيْطَانِ، فَإِذَا حَلَمَ أَحَدُكُمْ حُلُمًا يَخَافُهُ فَلْيَبْصُقْ عَنْ يَسَارِهِ وَلْيَتَعَوَّذْ بِاللَّهِ مِنْ شَرِّهَا فَإِنَّهَا لا تَضُرُّهُ»». (بخارى:۳۲۹۲)
ترجمه: «ابوقتاده سمیگوید: نبی اكرم جفرمود: «خواب نیک از جانب خدا و خوابهای پریشان از جانب شیطان است. پس هرگاه، یكی از شما خواب پریشانی دید و ترسید، سمت چپ خود، تف كند و از شر آن به خدا، پناه ببرد. آنگاه، ضرری به او نمیرساند»».
۱۳۷۷- «عَنْ أَبِيْ هُرَيْرَةَ س عَنِ النَّبِيِّ ج قَالَ: «إِذَا اسْتَيْقَظَ أُرَاهُ أَحَدُكُمْ مِنْ مَنَامِهِ فَتَوَضَّأَ فَلْيَسْتَنْثِرْ ثَلاثًا فَإِنَّ الشَّيْطَانَ يَبِيتُ عَلَى خَيْشُومِهِ»».(بخارى: ۳۲۹۵)
ترجمه: «ابوهریره سمیگوید: نبی اكرم جفرمود: «هنگامی كه یكی از شما از خواب بیدار شد و وضو ساخت، سه بار آب در بینی كند و آنرا بشوید زیرا كه شیطان، شب را در خیشوم (آخر بینی) او میگذراند»».