باب (۱۵): نماز خواندن بالای سقف، منبر و جایگاه چوبین
۲۴۶- «عن سَهْلِ بْنِ سَعْدٍ س وَقَدْ سُئِلَ: مِنْ أَيِّ شَيْءٍ الْمِنْبَرُ؟ فَقَالَ: مَا بَقِيَ بِالنَّاسِ أَعْلَمُ مِنِّي، هُوَ مِنْ أَثْلِ الْغَابَةِ، عَمِلَهُ فُلانٌ مَوْلَى فُلانَةَ لِرَسُولِ الله ج، وَقَامَ عَلَيْهِ رَسُولُ الله ج حِينَ عُمِلَ وَوُضِعَ، فَاسْتَقْبَلَ الْقِبْلَةَ، وكَبَّرَ وَقَامَ النَّاسُ خَلْفَهُ، فَقَرَأَ وَرَكَعَ وَ رَكَعَ النَّاسُ خَلْفَهُ، ثُمَّ رَفَعَ رَأْسَهُ، ثُمَّ رَجَعَ الْقَهْقَرَى، فَسَجَدَ عَلَى الأرْضِ، ثُمَّ عَادَ إِلَى الْمِنْبَرِ، ثُمَّ رَكَعَ، ثُمَّ رَفَعَ رَأْسَهُ، ثُمَّ رَجَعَ الْقَهْقَرَى حَتَّى سَجَدَ بِالأرْضِ، فَهَذَا شأنه». (بخارى:۳۳۷)
ترجمه: «از سهل بن سعد سروایت است كه از وی پرسیدند: منبر رسول خداجاز چه ساخته شده است؟ گفت: در این مورد، در میان مردم، كسی داناتر از من وجود ندارد. منبر رسول الله جاز تنه نوعی گز جنگلی بود كه غلام آزاد شده فلان زن، آن را برای رسول خدا جساخته بود. وقتی كه منبر، آماده و سر جایش نهاده شد، آنحضرت جروی منبر ایستاد، رو به قبله نمود و تكبیر تحریمه گفت. مردم نیز به ایشان اقتدا كردند. رسول خدا جپس از قرائت، ركوع كرد. مردم هم به ركوع رفتند. و پس از برداشتن سر از ركوع، اندكی عقب رفت و روی زمین، سجده نمود. سپس دوباره بالای منبر رفت و قرائت خواند و ركوع نمود. و بعد از آن، اندكی عقب رفت و روی زمین، سجده كرد. و اینگونه نماز خواند».