باب (۲۵): ظرفی که سگ در آن،آب خورده باشد
۱۳۴- «عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ س أنَّ رَسُولَ اللَّهِ ج قَالَ: «إِذَا شَرِبَ الْكَلْبُ فِي إِنَاءِ أَحَدِكُمْ فَلْيَغْسِلْهُ سَبْعًا»».(بخارى:۱۷۲)
ترجمه: «ابوهریره سمی‌گوید: رسول الله جفرمود: «هرگاه، سگ در ظرف شما آب خورد، آن را هفت بار بشویید»».
۱۳۵- «عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَرَ ب قَالَ: كَانَتِ الْكِلابُ تَبُولُ وَتُقْبِلُ وَتُدْبِرُ فِي الْمَسْجِدِ فِي زَمَانِ رَسُولِ اللَّهِ ج، فَلَمْ يَكُونُوا يَرُشُّونَ شَيْئًا مِنْ ذَلِكَ».
ترجمه: «عبد الله بن عمر بمی‌گوید: در عهد مبارک رسول الله ج، سگها در مسجد رفت وآمد وگاهی نیز، پیشاب میكردند وكسی روی آن،آب نمی‌پاشید».