ترجمه صحیح بخاری

باب(۲۴): از هر جا باید رو به قبله نمود

۲۵۷- «عَنِ الْبَرَاءِ بْنِ عَازِبٍ ب قَالَ: كَانَ رَسُولُ الله ج نَحْوَ بَيْتِ الْمَقْدِسِ سِتَّةَ عَشَرَ أَوْ سَبْعَةَ عَشَرَ شَهْرًا. تَقَدَّمَ وَبَيْنَهُمَا اِخْتِلافٌ فِي اللَّفْظِ». (بخارى:۳۹۹)

ترجمه: «براء ابن عازب سمی‌گوید: رسول ‏الله جبعد از هجرت به مدینه منوره، حدود شانزده الی هفده ماه به طرف بیت ‏المقدس نماز خواند». (این حدیث، در شماره ۳۸ گذشت. البته میان این حدیث و حدیث گذشته، اختلاف لفظ، وجود دارد).

۲۵۸- «عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ الله قَالَ: كَانَ رَسُولُ الله ج يُصَلِّي عَلَى رَاحِلَتِهِ حَيْثُ تَوَجَّهَتْ. فَإِذَا أَرَادَ الْفَرِيضَةَ، نَزَلَ فَاسْتَقْبَلَ الْقِبْلَةَ». (بخارى:۴۰۰)

ترجمه: «جابر ابن عبد الله سمی‏فرماید: رسول ‏الله جنوافل را بر پشت مركب و به هر طرفی كه آن می‌رفت، می‌خواند. اما هنگامی كه می‌خواست نماز فرض بخواند، پیاده می‌شد و رو به قبله، نماز می‌خواند».

۲۵۹- «عَنْ عَبْدِ الله بْنِ مَسْعُوْدٍ س قَالَ: صَلَّى النَّبِيُّ ج قَالَ إِبْرَاهِيمُ الرَّاوِيُّ عَنْ عَلْقَمَةَ الرَّاوِيِّ عَنِ ابْنِ مَسْعُوْدٍ: لا أَدْرِي: زَادَ أَوْ نَقَصَ ـ فَلَمَّا سَلَّمَ قِيلَ لَهُ: يَا رَسُولَ الله، أَحَدَثَ فِي الصَّلاةِ شَيْءٌ؟ قَالَ: «وَمَا ذَاكَ؟» قَالُوا: صَلَّيْتَ كَذَا وَكَذَا، فَثَنَى رِجْلَيْهِ وَاسْتَقْبَلَ الْقِبْلَةَ، وَسَجَدَ سَجْدَتَيْنِ، ثُمَّ سَلَّمَ، فَلَمَّا أَقْبَلَ عَلَيْنَا بِوَجْهِهِ قَال: «إِنَّهُ لَوْ حَدَثَ فِي الصَّلاةِ شَيْءٌ لَنَبَّأْتُكُمْ بِهِ، وَلَكِنْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ، أَنْسَى كَمَا تَنْسَوْنَ، فَإِذَا نَسِيتُ فَذَكِّرُونِي، وَإِذَا شَكَّ أَحَدُكُمْ فِي صَلاتِهِ فَلْيَتَحَرَّ الصَّوَابَ فَلْيُتِمَّ عَلَيْهِ، ثُمَّ لِيُسَلِّمْ، ثُمَّ يَسْجُدُ سَجْدَتَيْنِ»». (بخارى:۴۰۱)

ترجمه: «عبدالله بن مسعود سمی‌گوید: روزی، رسول الله جنماز خواند. ابراهیم به روایت از علقمه، و او به روایت از ابن مسعود سمی‌گوید: یادم نیست كه رسول الله جاز نماز، چیزی كاست یا بر آن، افزود. بعد از اتمام نماز، سؤال كردند: ای پیامبر خدا! آیا چیز تازه‌ای در نماز رخ داده است؟ رسول ‏الله جفرمود: «مگر شما تغییری در نماز خواندن من مشاهده كردید»؟ صحابه گفتند: شما این قدر (پنج) ركعت، خواندید. رسول ‏الله جپس از شنیدن این سخن،‏ دو زانو نشست و رو به قبله نمود و دو سجده سهو بجای آورد. و پس از سلام، خطاب به حاضران فرمود: «اگر حكم جدیدی درباره نماز نازل می‏شد، به اطلاع شما می‌رساندم. ولی من نیز مانند شما بشر هستم و همانطوری كه شما دچار فراموشی می‌شوید، من نیز دچار فراموشی می‏شوم. بنابر این، هرگاه من دچار فراموشی شدم، یادآوری كنید. و اگر كسی از شما در نمازش شک نمود، سعی كند كه صحیح‌ترین آن را بیاد آورد و نمازش را بر اساس آن، كامل كرده، سلام گوید. سپس، دو سجده سهو، بجای آورد».