ترجمه صحیح بخاری

باب (۲۹): تکبیر گویان به سجده میرفت

۴۵۵- «عَنْ أبي هُرَيْرَةَ س قال: كَانَ رَسُولُ اللَّهِ ج حِينَ يَرْفَعُ رَأْسَهُ يَقُولُ: «سَمِعَ اللَّهُ لِمَنْ حَمِدَهُ رَبَّنَا وَلَكَ الْحَمْدُ». يَدْعُو لِرِجَالٍ فَيُسَمِّيهِمْ بِأَسْمَائِهِمْ، فَيَقُولُ: «اللَّهُمَّ أَنْجِ الْوَلِيدَ بْنَ الْوَلِيدِ، وَسَلَمَةَ بْنَ هِشَامٍ، وَعَيَّاشَ بْنَ أَبِي رَبِيعَةَ، وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ، اللَّهُمَّ اشْدُدْ وَطْأَتَكَ عَلَى مُضَرَ، وَاجْعَلْهَا عَلَيْهِمْ سِنِينَ كَسِنِي يُوسُفَ». وَأَهْلُ الْمَشْرِقِ يَوْمَئِذٍ مِنْ مُضَرَ مُخَالِفُونَ لَهُ».(بخارى:۸۰۴)

ترجمه: «ابوهریره سمی‌گوید: رسول ‏الله جهر وقت سرش را از ركوع بلند می‏كرد، «سَمِعَاللَّهُ لِمَنْ حَمِدَهُ رَبَّنَا وَلَك الْحَمْدُ» میگفت. سپس، نام چند نفر را ذكر می‌كرد و برای آنان دعا می‌نمود و می‌فرمود: «خدایا! ولید بن ولید، سلمه بن هشام، عیاش بن ربیعه و سایر مؤمنان مستضعف را نجات بده. الهی! قهر و غضبت را بر قوم مُضَر، نازل كن و آنان را دچار خشكسالی‌ای مانند خشكسالی دوران یوسف، بگردان». راوی می‌گوید: قبیله مضر كه در شرق مدینه سكونت داشتند، آن روزها، مخالف سرسخت رسول ‏الله جبودند».