ترجمه صحیح بخاری

باب (۳۵): رمل نمودن در حج و عمره

۸۰۷- «عَنْ عُمَرَ بْنَ الْخَطَّابِ س: أَنَّهُ قَالَ: فَمَا لَنَا وَلِلرَّمَلِ، إِنَّمَا كُنَّا رَاءَيْنَا بِهِ الْمُشْرِكِينَ، وَقَدْ أَهْلَكَهُمُ اللَّهُ ثُمَّ قَالَ: شَيْءٌ صَنَعَهُ النَّبِيُّ ج فَلا نُحِبُّ أَنْ نَتْرُكَهُ».(بخارى: ۱۶۰۵)

ترجمه: «از عمر سروایت است كه فرمود: ما چرا هنگام طواف، رمل نماییم؟! آن زمان، صرفا برای نشان دادن قدرت خود به مشركان، چنین كردیم. اكنون، خداوند آنها را از بین برده است. سپس، افزود: در عین حال، دوست نداریم چیزی را كه رسول ‏الله جانجام داده است، ترک كنیم».

۸۰۸- «عَنِ ابْنِ عُمَرَ ب قَالَ: مَا تَرَكْتُ اسْتِلامَ هَذَيْنِ الرُّكْنَيْنِ فِي شِدَّةٍ وَلا رَخَاءٍ مُنْذُ رَأَيْتُ النَّبِيَّ ج يَسْتَلِمُهُمَا». (بخارى: ۱۶۰۶)

ترجمه: «ابن عمر بمی‌گوید: بعد از اینكه استلام ركن یمانی و حجرالاسود را از رسول خدا جدیدم در هیچ شرایطی ـ چه سهل و چه دشوار ـ آن را ترک نكردم».