ترجمه صحیح بخاری

باب (۳): خوردن در روز عید قربان

۵۲۲- «عَنِ الْبَرَاءِ بْنِ عَازِبٍ س قَالَ: سَمِعْتُ رَسُوْلُ الله ج يَخْطُبُ، فَقَالَ: «إِنَّ أَوَّلَ مَا نَبْدَأُ فِي يَوْمِنَا هَذَا أَنْ نُصَلِّيَ، ثُمَّ نَرْجِعَ فَنَنْحَرَ، فَمَنْ فَعَلَ ذَلِكَ فَقَدْ أَصَابَ سُنَّتَنَا»».(بخارى: ۹۵۱)

ترجمه: «براء بن عازب سمی‌گوید: شنیدم كه رسول الله جدر خطبه روز عید، فرمود: اولین كاری كه امروز باید انجام دهیم، این است كه نماز بخوانیم. سپس، به خانه‌های خود برگردیم و قربانی كنیم. و هركس، چنین كند، به سنت ما عمل كرده است»».

۵۲۳- «وَعَنْهُ س قَالَ: خَطَبَنَا النَّبِيُّ ج يَوْمَ الاضْحَى بَعْدَ الصَّلاةِ، فَقَالَ: «مَنْ صَلَّى صَلاتَنَا وَنَسَكَ نُسُكَنَا فَقَدْ أَصَابَ النُّسُكَ، وَمَنْ نَسَكَ قَبْلَ الصَّلاةِ فَإِنَّهُ قَبْلَ الصَّلاةِ وَلا نُسُكَ لَهُ». فَقَالَ أَبُو بُرْدَةَ، خَالُ الْبَرَاءِ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، فَإِنِّي نَسَكْتُ شَاتِي قَبْلَ الصَّلاةِ، وَعَرَفْتُ أَنَّ الْيَوْمَ يَوْمُ أَكْلٍ وَشُرْبٍ، وَأَحْبَبْتُ أَنْ تَكُونَ شَاتِي أَوَّلَ مَا يُذْبَحُ فِي بَيْتِي، فَذَبَحْتُ شَاتِي وَتَغَدَّيْتُ قَبْلَ أَنْ آتِيَ الصَّلاةَ، قَالَ: «شَاتُكَ شَاةُ لَحْمٍ». قَالَ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، فَإِنَّ عِنْدَنَا عَنَاقًا لَنَا جَذَعَةً هِيَ أَحَبُّ إِلَيَّ مِنْ شَاتَيْنِ، أَفَتَجْزِي عَنِّي؟ قَالَ: «نَعَمْ، وَلَنْ تَجْزِيَ عَنْ أَحَدٍ بَعْدَكَ»». (بخارى:۹۵۵)

ترجمه: «براء بن عازب سمی‌گوید: رسول خدا جدر خطبه نماز عید قربان، فرمود: «هر كس كه مثل ما نماز بخواند و بعد از نماز، مثل ما قربانی كند، قربانی‌اش بجا می‌باشد. و هر كس كه قبل از نماز، ذبح كند، از او پذیرفته نمی‌شود». راوی می‌گوید: دایی من ؛ابوبرده؛ عرض كرد: یا رسول الله! من قبل از نماز، قربانی خود را ذبح نمودم چون فكر می‏كردم كه امروز، روز خوردن و نوشیدن است. و همچنین دوست داشتم كه نخست، گوسفندم در خانه‌‌ام ذبح گردد. لذا قبل از اینكه به نماز بیایم، از گوشت آن خوردم. آنحضرت جفرمود: «گوسفند تو برای گوشت خوردن، ذبح شده است». ابو برده گفت: ما یک ماده بزغاله خرد سالی داریم كه از دو گوسفند، نزد من پسندیده‌تراست. آیا قربانی كردن آن، درست است؟ رسول الله جفرمود: «بلی، اما بعد از تو، برای كسی دیگر، جایز نیست»».