ترجمه صحیح بخاری

باب(۱۱): ضرورت باز کردن موها برای زنان، هنگام غسل پایان قاعدگی

۲۱۳- «وَعَنْ عَائِشَةَ ل قَالَتْ: خَرَجْنَا مُوَافِينَ لِهِلالِ ذِي الْحِجَّةِ، فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ: «مَنْ أَحَبَّ أَنْ يُهِلَّ بِعُمْرَةٍ فَلْيُهْلِلْ، فَإِنِّي لَوْلا أَنِّي أَهْدَيْتُ لأَهْلَلْتُ بِعُمْرَةٍ». فَأَهَلَّ بَعْضُهُمْ بِعُمْرَةٍ، وَأَهَلَّ بَعْضُهُمْ بِحَجٍّ، وسَاقَتِ الْحَدِيْثَ وَذَكَرَتْ حَيْضَتَهَا قَالَتْ: وأَرْسَلَ مَعِي أَخِي إِلَى التَّنْعِيمِ، فَأَهْلَلْتُ بِعُمْرَةٍ وَلَمْ يَكُنْ فِي شَيْءٍ مِنْ ذَلِكَ هَدْيٌ وَلا صَوْمٌ وَلا صَدَقَةٌ». (بخارى: ۳۱۷)

ترجمه: «عایشه لمی‏فرماید: بعد از رؤیت هلال ذی حجه، به قصد حج، مدینه منوره را ترک كردیم. رسول الله جفرمود: «هركس دوست دارد می‌تواند نیت عمره كند و من هم اگر هَدی(شكرانه)، همراه نمی‏آوردم، فقط برای عمره احرام می‏بستم». عایشه می‌گوید: بعضی نیت عمره و برخی قصد حج كردند. سپس، عایشه لجریان قاعدگی‌اش را ذكر كرد و گفت:رسول الله جبرادرم؛ عبدالرحمن بن ابی بكر س؛ را با من همراه كرد و ما به تنعیم رفتیم و من از آنجا برای عمره، احرام بستم. و بخاطر این كار، نَه هَدی، نه صدقه و نه روزه، هیچكدام بر من واجب نشد».