باب (۱۰): بیماری سینه پهلو
۱۹۴۸- «عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ س قَالَ: أَذِنَ رَسُولُ اللَّهِ ج لأَهْلِ بَيْتٍ مِنَ الأَنْصَارِ أَنْ يَرْقُوا مِنَ الْحُمَةِ وَالأُذُنِ. قَالَ أَنَسٌ: كُوِيتُ مِنْ ذَاتِ الْجَنْبِ وَرَسُولُ اللَّهِ ج حَيٌّ وَشَهِدَنِي أَبُو طَلْحَةَ وَأَنَسُ بْنُ النَّضْرِ وَزَيْدُ بْنُ ثَابِتٍ، وَأَبُو طَلْحَةَ كَوَانِي».(بخارى: ۵۷۲۱)
ترجمه: «انس بن مالک سمیگوید: رسول الله جبه یكی از خانوادههای انصار, اجازه داد تا مار گزیدگی و عقرب زدگی و درد گوش را دم كنند. انس سمیگوید: من چون ذات الریه داشتم در زمان حیات رسول الله جداغ كردم. گفتنی است كه انس بن نضر و زید بن ثابت در آنجا حضور داشتند كه ابو طلحه مرا داغ كرد».
۱۹۴۹- «عَنْ أَسْمَاءَ بِنْتِ أَبِي بَكْرٍ ب: أنَّهَا كَانَتْ إِذَا أُتِيَتْ بِالْمَرْأَةِ قَدْ حُمَّتْ تَدْعُو لَهَا، أَخَذَتِ الْمَاءَ فَصَبَّتْهُ بَيْنَهَا وَبَيْنَ جَيْبِهَا، قَالَتْ: وَكَانَ رَسُولُ اللَّهِ ج يَأْمُرُنَا أَنْ نَبْرُدَهَا بِالْمَاءِ». (بخارى: ۵۷۲۴)
ترجمه: «روایت است كه هرگاه، زنی را كه تب داشت برای دعا نزد اسماء دختر ابوبكر بمیآوردند, او مقداری آب برمی داشت و بر گریبان بیمار میریخت و میگفت: رسول الله جبه ما دستور میداد تا حرارت تب را با آب, پایین بیاوریم».