باب (۳۹): روزه گرفتن در آخر ماه
۹۵۷- «عَنْ عِمْرَانَ بْنِ حُصَيْنٍ ب عَنِ النَّبِيِّ ج: أَنَّهُ سَأَلَهُ أَوْ سَأَلَ رَجُل،اً فَقَالَ: «يَا أَبَا فُلانٍ أَمَا صُمْتَ سَرَرَ هَذَا الشَّهْرِ؟» قَالَ الرَّجُلُ: لا يَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ: «فَإِذَا أَفْطَرْتَ فَصُمْ يَوْمَيْنِ» وفي رواية عنه قال: «مِنْ سَرَرِ شَعْبَانَ»».(بخارى: ۱۹۸۳)
ترجمه: «از عمران بن حصین سروایت است كه نبی اكرم جاز مردی پرسید: «ابوفلانی! آیا در آخر این ماه (شعبان)، روزه گرفتی»؟ گفت: خیر. رسول الله جفرمود:«بنابراین، پس از عید (فطر)، دو روز، روزه بگیر». در روایتی دیگر، آمده است كه فرمود: «از آخر شعبان، روزه گرفتی»»؟