باب (۲۸): خداوند میفرماید: (خداوند خانۀ کعبه و ماههای حرام را وسیله ای برای بر پایی دین، قرار داده است)
۷۹۹- «عَنْ عَائِشَةَ ل قَالَتْ: كَانُوا يَصُومُونَ عَاشُورَاءَ قَبْلَ أَنْ يُفْرَضَ رَمَضَانُ، وَكَانَ يَوْمًا تُسْتَرُ فِيهِ الْكَعْبَةُ، فَلَمَّا فَرَضَ اللَّهُ رَمَضَانَ، قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ج: «مَنْ شَاءَ أَنْ يَصُومَهُ فَلْيَصُمْهُ، وَمَنْ شَاءَ أَنْ يَتْرُكَهُ فَلْيَتْرُكْهُ»». (بخارى:۱۵۹۲)
ترجمه: «عایشه لمیفرماید: قبل از فرض شدن روزه رمضان، مردم روز عاشورا (دهم محرم) را روزه میگرفتند. و در همین روز، كعبه را با پرده میپوشانیدند. اما هنگامی كه خداوند روزه رمضان را فرض كرد، رسول الله جفرمود: «هركس دوست دارد، روز عاشورا، روزه بگیرد. و هر كس كه تمایل ندارد، روزه نگیرد»».
۸۰۰- «عَنْ أَبِي سَعِيدٍ الْخُدْرِيِّ س عَنِ النَّبِيِّ ج قَالَ: «لَيُحَجَّنَّ الْبَيْتُ وَلَيُعْتَمَرَنَّ بَعْدَ خُرُوجِ يَأْجُوجَ وَمَأْجُوجَ»».(بخارى:۱۵۹۳)
ترجمه: «ابوسعید خدری سمیگوید: رسول الله جفرمود: «زیارت بیت الله برای حج و عمره، بعد از خروج یاجوج و ماجوج نیز ادامه خواهد یافت».