باب (۱۹): غزوۀ بنی المصطلق که همان غزوۀ مریسیع میباشد
۱۶۱۵- «عَنْ أَبِي سَعِيدٍ الْخُدْرِيِّ س قَالَ: خَرَجْنَا مَعَ رَسُولِ اللَّهِ ج فِي غَزْوَةِ بَنِي الْمُصْطَلِقِ، فَأَصَبْنَا سَبْيًا مِنْ سَبْيِ الْعَرَبِ، فَاشْتَهَيْنَا النِّسَاءَ وَاشْتَدَّتْ عَلَيْنَا الْعُزْبَةُ وَأَحْبَبْنَا الْعَزْلَ، فَأَرَدْنَا أَنْ نَعْزِلَ وَقُلْنَا نَعْزِلُ وَرَسُولُ اللَّهِ ج بَيْنَ أَظْهُرِنَا قَبْلَ أَنْ نَسْأَلَهُ، فَسَأَلْنَاهُ عَنْ ذَلِكَ، فَقَالَ: «مَا عَلَيْكُمْ أَنْ لا تَفْعَلُوا مَا مِنْ نَسَمَةٍ كَائِنَةٍ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ إِلاَّ وَهِيَ كَائِنَةٌ»».(بخارى: ۴۱۳۸)
ترجمه: «ابوسعید خدری سمیگوید: همراه رسول خدا جبرای غزوه بنی المصطلق بیرون رفتیم و تعدادی از كنیزان عرب را به اسارت گرفتیم. و چون به همسرانمان اشتیاق زیادی پیدا كرده بودیم و دوران مجردی بر ما سخت میگذشت، خواستیم كه با آن كنیزان، همبستر شویم و در عین حال، بطور طبیعی، جلوگیری كنیم. با خود گفتیم: در حالی كه رسول الله جدر میان ماست، چگونه قبل از اینكه از ایشان اجازه بگیریم، اقدام به چنین كاری بكینم. لذا از آنحضرت جپرسیدیم. فرمود: «اشكالی ندارد، میتوانید چنین كنید. اما هر موجود زندهای كه آفرینش آن تا روز قیامت، مقرر شده است، بوجود میآید»».