باب (۱۷): رسول خدا ج سخن بد به زبان نمی‌آوَرْد و بد زبان هم نبود
۲۰۰۴- «عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ س قَالَ: لَمْ يَكُنِ النَّبِيُّ ج سَبَّابًا، وَلا فَحَّاشًا، وَلا لَعَّانًا، كَانَ يَقُولُ لأَحَدِنَا عِنْدَ الْمَعْتِبَةِ: «مَا لَهُ تَرِبَ جَبِينُهُ»».(بخارى: ۶۰۳۱)
ترجمه: «انس بن مالک سمی‌گوید: نبی اكرم جفردی دشنام دهنده، بد و بیراه گوی و نفرین كننده نبود. بلكه هرگاه می‌خواست یكی از ما را سرزنش كند، می‌فرمود: « او را چه شده است؟ پیشانی‌اش به خاک مالیده شود»».