باب(۴۵): ادرار کودکان شیرخوار
۱۶۵- «عَنْ أُمِّ قَيْسٍ بِنْتِ مِحْصَنٍ ل: أَنَّهَا أَتَتْ بِابْنٍ لَهَا صَغِيرٍ، لَمْ يَأْكُلِ الطَّعَامَ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ ج، فَأَجْلَسَهُ رَسُولُ اللَّهِ ج فِي حَجْرِهِ، فَبَالَ عَلَى ثَوْبِهِ، فَدَعَا بِمَاءٍ، فَنَضَحَهُ وَلَمْ يَغْسِلْهُ».(بخارى:۲۲۳)
ترجمه: «ام قیس لمی‌گوید: پسر كوچكم را كه هنوز غذا نمیخورد، نزد رسول الله جآوردم. رسول الله جاو را در بغل گرفت. او روی لباسهای رسول اكرم ج، ادرار كرد. رسول الله جآب خواست و بر لباسهای خود ریخت. (ولی) آنها را نشست. (یعنی فقط به ریختن آب، اكتفا كرد)».