باب (۲۴): زکات شتر
۷۲۹- «عَنْ أَبِي سَعِيدٍ الْخُدْرِيِّ س: أَنَّ أَعْرَابِيًّا سَأَلَ رَسُولَ اللَّهِ ج عَنِ الْهِجْرَةِ، فَقَالَ: «وَيْحَكَ، إِنَّ شَأْنَهَا شَدِيدٌ، فَهَلْ لَكَ مِنْ إِبِلٍ تُؤَدِّي صَدَقَتَهَا»؟ قَالَ: نَعَمْ. قَالَ: فَاعْمَلْ مِنْ وَرَاءِ الْبِحَارِ فَإِنَّ اللَّهَ لَنْ يَتِرَكَ مِنْ عَمَلِكَ شَيْئًا»». (بخارى:۱۴۵۲)
ترجمه: «ابوسعید خدری سنقل می‌كند كه: بادیه نشینی از رسول الله جدرباره هجرت، پرسید. آنحضرت جفرمود: «وای بر تو، هجرت, بسیار مشكل است. آیا شتر داری كه زكات آنها را بدهی»؟ گفت: آری. رسول الله جفرمود: « پس (به آنچه برایت میسر است) عمل كن. زیرا خداوند، ذره‌ای از عمل تو را اگرچه در ورای دریاها انجام گرفته باشد ضایع نخواهد كرد»».