باب (۲): صدقه دادن هنگام کسوف
۵۵۶- «وَفِيْ رِوَايَةٍ عَنْ عَائِشَةَ ل قَالَتْ: خَسَفَتِ الشَّمْسُ فِي عَهْدِ رَسُولِ اللَّهِ ج فَصَلَّى رَسُولُ اللَّهِ ج بِالنَّاسِ، فَقَامَ فَأَطَالَ الْقِيَامَ، ثُمَّ رَكَعَ فَأَطَالَ الرُّكُوعَ، ثُمَّ قَامَ فَأَطَالَ الْقِيَامَ، وَهُوَ دُونَ الْقِيَامِ الأَوَّلِ، ثُمَّ رَكَعَ فَأَطَالَ الرُّكُوعَ، وَهُوَ دُونَ الرُّكُوعِ الأَوَّلِ، ثُمَّ سَجَدَ فَأَطَالَ السُّجُودَ، ثُمَّ فَعَلَ فِي الرَّكْعَةِ الثَّانِيَةِ مِثْلَ مَا فَعَلَ فِي الأُولَى، ثُمَّ انْصَرَفَ وَقَدِ انْجَلَتِ الشَّمْسُ، فَخَطَبَ النَّاسَ، فَحَمِدَ اللَّهَ وَأَثْنَى عَلَيْهِ، ثُمَّ قَالَ: «إِنَّ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ آيَتَانِ مِنْ آيَاتِ اللَّهِ لا يَخْسِفَانِ لِمَوْتِ أَحَدٍ، وَلا لِحَيَاتِهِ، فَإِذَا رَأَيْتُمْ ذَلِكَ فَادْعُوا اللَّهَ وَكَبِّرُوا وَصَلُّوا وَتَصَدَّقُوا». ثُمَّ قَالَ: «يَا أُمَّةَ مُحَمَّدٍ وَاللَّهِ مَا مِنْ أَحَدٍ أَغْيَرُ مِنَ اللَّهِ أَنْ يَزْنِيَ عَبْدُهُ أَوْ تَزْنِيَ أَمَتُهُ، يَا أُمَّةَ مُحَمَّدٍ وَاللَّهِ لَوْ تَعْلَمُونَ مَا أَعْلَمُ لَضَحِكْتُمْ قَلِيلاً وَلبَكَيْتُمْ كَثِيرًا»».(بخارى: ۱۰۴۴)
ترجمه: «ودر روایتی، عایشه لمیگوید: در زمان رسول خدا جخورشید گرفتگی رخ داد. آنحضرت جهمراه مردم، نماز خواند و قیام و ركوع آنرا بسیار طولانی كرد. واز ركوع برخاست و دوباره تا دیر وقت، قیام كرد، اما اندكی كمتر از قیام اول. و بعد به ركوع رفت اما اینبار ركوع را از ركوع قبلی، اندكی كوتاهتر گرفت. وسپس به سجده رفت وآنرا نیز طولانی كرد. در ركعت دوم نیز مانند ركعت اول، عمل كرد. و پس از اتمام نماز، خورشید گرفتگی نیز برطرف شد. آنگاه به ایراد خطبه پرادخت و پس از حمد و ثنای خداوند، فرمود: «ماه و خورشید دو نشانه از نشانههای (قدرت) الله هستند. و بخاطر مرگ و زندگی كسی، دچار گرفتگی نمیشوند. پس هرگاه، چنین حالتهایی را دیدید، دعا كنید، تكبیر بگویید، نماز بخوانید و صدقه بدهید». سپس، اضافه نمود: «ای امت محمد! بخدا سوگند! هرگاه، یكی از بندگان الله، خواه مرد یا زن، مرتكب زنا شود، غیرت هیچ كس، به اندازه غیرت خدا به جوش نمیآید. ای امت محمد! اگر آنچه را من میدانم شما میدانستید، بسیار كم میخندیدید و زیاد گریه میكردید»».