باب (۳۳): فضیلت خدمت در جهاد
۱۲۳۶- «عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ س قال: خَرَجْتُ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ ج إِلَى خَيْبَرَ أَخْدُمُهُ فَلَمَّا قَدِمَ النَّبِيُّ ج رَاجِعًا وَبَدَا لَهُ أُحُدٌ قَالَ: «هَذَا جَبَلٌ يُحِبُّنَا وَنُحِبُّهُ»».(بخارى: ۲۸۸۹)
ترجمه: «انس بن مالک سمی‌گوید: همراه رسول الله جبه خیبر رفتم تا در خدمت ایشان باشم. هنگامی كه نبی اكرم جاز خیبر برگشت و كوه احد، برایش آشكار شد، فرمود: «این، كوهی است كه ما را دوست دارد و ما نیز آن را دوست داریم»».
۱۲۳۷- «وَعَنْهُ س قَالَ: كُنَّا مَعَ النَّبِيِّ ج أَكْثَرُنَا ظِلاًّ الَّذِي يَسْتَظِلُّ بِكِسَائِهِ وَأَمَّا الَّذِينَ صَامُوا فَلَمْ يَعْمَلُوا شَيْئًا وَأَمَّا الَّذِينَ أَفْطَرُوا فَبَعَثُوا الرِّكَابَ وَامْتَهَنُوا وَعَالَجُوا، فَقَالَ النَّبِيُّ ج: «ذَهَبَ الْمُفْطِرُونَ الْيَوْمَ بِالأَجْرِ»».(بخارى: ۲۸۹۰)
ترجمه: «انس سمی‌گوید: (در یكی از سفرها) همراه نبی اكرم جبودیم. كسانی از بیشترین سایه بر خوردار بودند كه از چادرشان بعنوان سایبان استفاده می‌كردند. (برخی از ما روزه داشتند و برخی، بدون روزه بودند) كسانی كه روزه بودند، نمی‌توانستند كاری انجام دهند و كسانی كه روزه نداشتند، شتران را آب و علوفه دادند، خدمت كردند و آب و غذا تهیه نمودند. نبی اكرم جفرمود: «امروز، تمام اجر را كسانی بردند كه روزه نداشتند»».