ترجمه صحیح بخاری

باب (۳۸): حیا در علم

۱۰۶- «عَنْ أُمِّ سَلَمَةَ ل قَالَتْ: جَاءَتْ أُمُّ سُلَيْمٍ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ ج فَقَالَتْ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، إِنَّ اللَّهَ لا يَسْتَحْيِي مِنَ الْحَقِّ، فَهَلْ عَلَى الْمَرْأَةِ مِنْ غُسْلٍ إِذَا احْتَلَمَتْ؟ قَالَ النَّبِيُّ ج: «إِذَا رَأَتِ الْمَاءَ». فَغَطَّتْ أُمُّ سَلَمَةَ تَعْنِي وَجْهَهَا وَقَالَتْ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، أَوَتَحْتَلِمُ الْمَرْأَةُ؟ قَالَ: «نَعَمْ تَرِبَتْ يَمِينُكِ، فَبِمَ يُشْبِهُهَا وَلَدُهَا»».(بخارى: ۱۳۰)

ترجمه: «ام سلمه لمی‌گوید: ام سلیم نزد رسول الله جآمد و گفت: ای رسول خدا! خداوند از بیان حق، شرم و حیا نمی‌كند. اگر زنی احتلام شود، غسل بر وی واجب است؟ رسول الله جفرمود: «بلی، اگر آب (منی) را ببیند». ام سلمه صورتش را پوشید و گفت: ای رسول الله! مگر زن هم احتلام می‌شود؟ رسول الله جفرمود: «بلی، وگرنه چگونه فرزند، با مادرش شباهت پیدا می‌كرد»».