ترجمه صحیح بخاری

باب (۲): در دنیا باید مانند مسافر، زندگی کرد

۲۰۶۹- «عَنْ عَبْدِاللَّهِ بْنِ عُمَرَ ب قَالَ: أَخَذَ رَسُولُ اللَّهِ ج بِمَنْكِبِي، فَقَالَ: «كُنْ فِي الدُّنْيَا كَأَنَّكَ غَرِيبٌ أَوْ عَابِرُ سَبِيلٍ». وَكَانَ ابْنُ عُمَرَ يَقُولُ: إِذَا أَمْسَيْتَ فَلا تَنْتَظِرِ الصَّبَاحَ، وَإِذَا أَصْبَحْتَ فَلا تَنْتَظِرِ الْمَسَاءَ، وَخُذْ مِنْ صِحَّتِكَ لِمَرَضِكَ، وَمِنْ حَيَاتِكَ لِمَوْتِكَ».(بخارى: ۶۴۱۶)

ترجمه: «عبدالله بن عمر بمی‌گوید: رسول الله جدستش را بر شا نه‌‌ام گذاشت و فرمود: «در دنیا مانند مسافر و یا رهگذر، زندگی كن».

راوی می‌گوید: ابن عمر بمی‌گفت: هنگامی كه شب شد، منتظر صبح نباش. و هنگامی كه صبح شد، منتظر شب نباش. و از وقت صحت، برای زمان بیماری، بهره برداری كن. همچنین در دوران زندگی، برای مرگ ات، آمادگی كن».