باب (۱۸): دربارۀ خیاط
۹۹۳- «عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ س قال: إِنَّ خَيَّاطًا دَعَا رَسُولَ اللَّهِ ج لِطَعَامٍ صَنَعَهُ، قَالَ أَنَسُ بْنُ مَالِكٍ: فَذَهَبْتُ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ ج إِلَى ذَلِكَ الطَّعَامِ، فَقَرَّبَ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ ج خُبْزًا وَمَرَقًا فِيهِ دُبَّاءٌ وَقَدِيدٌ، فَرَأَيْتُ النَّبِيَّ ج يَتَتَبَّعُ الدُّبَّاءَ مِنْ حَوَالَيِ الْقَصْعَةِ قَالَ: فَلَمْ أَزَلْ أُحِبُّ الدُّبَّاءَ مِنْ يَوْمِئِذٍ».(بخارى: ۲۰۹۲)
ترجمه: «انس بن مالک سمیگوید: خیاطی، رسول الله جرا برای صرف غذایی كه تدارک دیده بود، دعوت كرد. من نیز همراه رسول الله جبرای صرف غذا رفتم. مرد خیاط، نان وخورشی كه از كدو و گوشت خشک، تهیه شده بود، به محضر رسول الله جآورد. رسول اكرم جرا دیدم كه در گوشههای ظرف غذا، در صدد یافتن كدو بود و از آن، تناول میفرمود. انس سمیگوید: از آن پس، من نیز همواره كدو را میپسندم».