باب (۳): آیا زنان وفرزندان، جزو خویشاوندان هستند
۱۱۸۶ - «عَنْ أبِي هُرَيْرَةَ س قَالَ: قَامَ رَسُولُ اللَّهِ ج حِينَ أَنْزَلَ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ: ﴿وَأَنذِرۡ عَشِيرَتَكَ ٱلۡأَقۡرَبِينَ ٢١٤﴾[الشعراء: ۲۱۴] . قَالَ: «يَا مَعْشَرَ قُرَيْشٍ ـ أَوْ كَلِمَةً نَحْوَهَا ـ اشْتَرُوا أَنْفُسَكُمْ لا أُغْنِي عَنْكُمْ مِنَ اللَّهِ شَيْئًا، يَا بَنِي عَبْدِمَنَافٍ، لا أُغْنِي عَنْكُمْ مِنَ اللَّهِ شَيْئًا، يَا عَبَّاسُ بْنَ عَبْدِالْمُطَّلِبِ لا أُغْنِي عَنْكَ مِنَ اللَّهِ شَيْئًا، وَيَا صَفِيَّةُ عَمَّةَ رَسُولِ اللَّهِ لا أُغْنِي عَنْكِ مِنَ اللَّهِ شَيْئًا، وَيَا فَاطِمَةُ بِنْتَ مُحَمَّدٍ سَلِينِي مَا شِئْتِ مِنْ مَالِي لا أُغْنِي عَنْكِ مِنَ اللَّهِ شَيْئًا»».(بخارى: ۲۷۵۳)
ترجمه: «ابوهریره سمیگوید: هنگامی كه آیه ﴿وَأَنذِرۡ عَشِيرَتَكَ ٱلۡأَقۡرَبِينَ ٢١٤﴾[الشعراء: ۲۱۴] . یعنی خویشاوندان نزدیک ات را بترسان، نازل شد، رسول خدا جبرخاست و فرمود: «ای قریش! ـ یا خطابی مانند این ـ خود را از عذاب الهی، نجات دهید. زیرا من نمیتوانم شما را از عذاب خدا، نجات دهم. ای فرزندان عبد مناف! من نمیتوانم برای شما نزد خدا، كاری بكنم. ای عباس بن عبد المطلب! من نمیتوانم برای تو نزد خدا، كاری انجام دهم. ای صفیه؛ عمه رسول خدا! من نمیتوانم برای تو، نزد خدا، كاری انجام دهم. و ای فاطمه دختر محمد! از مالم هر چه میخواهی، طلب كن. ولی من نمیتوانم برای تو نزد خدا، كاری انجام دهم»».