ترجمه صحیح بخاری

باب (۳): مذمّت حکم کردن به رأی و تکلف در قیاس

۲۱۹۱- «عَنْ عَبْدِاللَّهِ بْنِ عَمْرٍو ب قال: سَمِعْتُ النَّبِيَّ ج يَقُولُ: «إِنَّ اللَّهَ لا يَنْزِعُ الْعِلْمَ بَعْدَ أَنْ أَعْطَاكُمُوهُ انْتِزَاعًا، وَلَكِنْ يَنْتَزِعُهُ مِنْهُمْ مَعَ قَبْضِ الْعُلَمَاءِ بِعِلْمِهِمْ، فَيَبْقَى نَاسٌ جُهَّالٌ، يُسْتَفْتَوْنَ فَيُفْتُونَ بِرَأْيِهِمْ، فَيُضِلُّونَ وَيَضِلُّونَ»».(بخارى: ۷۳۰۷)

ترجمه: «عبدالله بن عمرو بمی‌گوید: شنیدم که نبی اکرم جمی‌فرمود: «علمی را که خداوند به شما عنایت کرده است، از شما پس نخواهد گرفت. البته علم با قبض روح علماء از بین خواهد رفت. و در این صورت، مردمی نادان باقی خواهند ماند که دیگران از آنان استقتاء می‌کنند. و آنان هم بر اساس رأی خود، فتوا می‌دهند و مردم را گمراه می‌کنند و خودشان هم گمراه می‌شوند»».